Hayatın sizi getirdiği noktalardan biride unutamamaktır. Ağzı burnu kulağı... Onun her ayrıntısını hatırlarsınız, hep aklınızın bir köşesinde durur o öyle. Bu o ilk yaşadığınız resme olan aşkınızdan daha farklıdır. Onu her yerde görürsünüz. Artık o herkese benzer. Sanırım 'İnsan insana benzer.' sözü buradan ortaya çıkmış.
Tekrar tekrar aşık olmak insanın kendini bile bile ateşe atmasıdır. Hemde her defasında.
Yaşamınız bazen öyle bir noktaya gelir ki neyin ne olduğunu, neden olduğunu anlayamazsınız.
İnsan belki de o an düşündüğü kişiye saatlerce bakabileceği için uzaklara dalıyordur?
Aslın istenmediğini bile bile kendini kabul ettirme oyunudur hayat.
Yorum Gönder