Haziran 2016


Hani derler ya kitap en güzel hediyedir diye evet, ama öyle parlak paketlere sarılmış kitaplar değil yaşanmışlıkları olan kitaplar. Daha önceden en az bir kişinin hikayesini taşıyıp, kütüphanesinde belki de tozlanarak yer almış bir kitap...Sevdikleriniz tarafından "herşeyin en güzeli sana olsun ve en sevdiğim kitabımda" notlarının yazılarak size verildiği bir kitap... Her sayfasına küçük notlar alınmış belki okurken aynı duyguları yaşayacağınız bir kitap... Sevilen yerlerin altının kurşun kalemle gülümseyerek çizildiği bir kitap... Kısacası yaşanmışlıkların olduğu bir kitap... Çok sonradan anladım ki bir yürekte kitaba duyulan sevgi şart. Hayatınızda hiç sahafa gittiniz mi bilmem ama mutlaka denemelisiniz orada vaktin nasıl geçtiğini anlamadığım çok olmuştur. Saatlerce bir kitabı alıp sayfaları tek tek karıştırıp altı çizilen yerleri defalarca okumak ve daha önceden kitabın ait olduğu kişi kim ve okurken ne hissetti diye düşünmenin yanı sıra kitap kokusunun verdiği huzurla dünyadan sıyrılıp hayal dünyasına geçiş yapmak. Neden mi anlattım bunları? Çünkü eğer birine kitap hediye edecekseniz size ait olan bir kitabı hediye edin belki bir kitabın içinde yaşayamazsınız birlikte ama bir kitabı yaşamış olursunuz. 




Ne çok tonu var şu mavinin aşk gibi, sarmaşık gibi sarmış sarmalamış her yanımızı ne zaman mı başladım mavinin hikayesini yazmaya mavinin en güzel tonunu kaybettiğimde başladım... Belki denk geliceksin bu yazıya ama hiçbir zaman bilmeyeceksin hikayemi yabancı, ben maviyi bana ait olmayan bir şarkının nakaratında sabaha karşı beş gibi sevdim. Sonra hayatıma giren tüm insanlar mavinin bir tonu olmaya başladı. Mavi diyorum, herkesin hayatında bir tane olmalı. Gökyüzünün mavisini değil denizin mavisini severim ben çünkü hiçbir zaman kocaman boşluklarım olmadı. Mesela bir erkek iltifat ederken mavi gibisin her tonun güzel diye iltifat etmeli bir kadına. Maviyi yakıştırarak sevmeli şiir gibi kadınları, adamlar , satırlar ziyan olmasın diye. Mavinin en güzel tonunu kaybettikten sonra çok değiştin diyorlar. Ben buna itiraz ediyorum çünkü ben hala maviye aşığım... Çünkü mavilikte çocukluk gibi unutulmayacak hiç. Eğer umudun bir rengi olsaydı mavi olurdu umutlar sonsuzdur. Deniz gibi... Gökyüzü gibi... Çok sevebilirsiniz bir maviyi hatta bir insana sarıldığınızda üstünüz başınız mavi olabilir. Ya da sırf maviyi seviyor diye bile sevebilirsiniz bir insanı. Çünkü tüm renkleri toplasak bir mavi etmiyor. Eee o zaman soruyorum size nerede mavi mutluluklar?

Karalayanlar

Karalayanlar Karalayanlar burada Karalayanlar burda

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *

Tema resimleri sndr tarafından tasarlanmıştır. Blogger tarafından desteklenmektedir.
Javascript KapalıSiteyi görüntülemekte sorun yaşamamak için lütfen javascript aktif edin.